خزانه گوهران

آورده اند به ایماء و اشارات و ایهام و ابهام که در فلان موضع ، خزانه ای است تمام ، از مجموعه ای گرانسنگ و ارزان از گوهران که هر یک تکه از آن کفایت کند امور صغیره و کبیره بلادی بیکران و معلوم نیفتاد آن اشارات و کنایات مربوط به کدامین نقشه از نقوش متعدده ای است که زوجات و فردات دیده اند یا شنیده و یا اینکه تحت تراوشات واهمه ، امر مشتبه به دیدار و شنیدار شده. سخن کوتاه ، قریب نیم قرن قصه یا واقعیت خزانه گوهران از این سینه به آن سینه و از کتابی به کتاب دگر رفت و گروه ها و نحله ها هنوز که هنوز است در رمز گشایی این مهم سر در گریبان .

عده ای گفتند شاید این گنجینه در خزانه بخارایی باشد و برخی دروازه آن ((غار)) تصور نمودند . آنقدر این تصویر به تطور گشت تا دروازه غار کن فیکون گردید و گروه گوهر دوست متفرهنگ ، تمامی زوایای محلات گود نشین را کاویدند و بالا و پست شدند اما نه خزانه ای دیدند و نه گوهرانی . اهالی غار ، بیرون شدند و در سازه های کندویی ازبتن و چدن و پولاد عجین شده کوچ کردند و برخی در جستجوی دروازه های دیگری که شاید غاری بر آن مترتب باشد هنوز گرد جهان می گردند . از طرفی بر فرقه ای از اهل ادب بر خورد که خزانه بخارایی شاید نسبت داشته باشد با نکته چند لایه خواجه شیراز که فرمود به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را . یعنی اینکه به تمهید رسیدن به خزانه بایسته است که سمرقند را فتح و کالبد بشکافیم شاید کلید واژگانی در رمزگشایی خزانه دولتمان فراهم آید .

حافظ را زیر و رو کردند ، زیر و زبر کردنی ، قرن ها را به هم ریختند ، با سعدی اش آمیختند و در پایانه ی نابرده رنج گنج میسر نمی شود به قدر کفایت ترشرویی عصبیت مزاج ! که ما می خواهیم ، گنجی که هست شامل مرور زمان نگشته و نفرساید آن گاه شیخ اجل ما را به خوردن مفت متهم می فرماید از حافظ پایین شدند تا خیام رسیدند . سر خود با کوزه و کوزه گرد جام و جوشش گرم و دلهای خود به قدر اندکی نرم که رسالت ما نه این است که از نکته ی نکته گیران برنجیم و از راه نرفته برگردیم ، می رویم تا به مقصد برسیم نرمک نرمک ، هفت حوض عشق را هم می رسیم به نیت هفت خوان . دل که از عزا در آمد ، جستجو و کاویدن ادامه باید که فرمود : گرچه خزانه نه به کوشش دهند هرقدر ای دل که توانی بکوش .

مرور ایام نحله ها و گروه های دیگری را ترغیب به کام کرد که ما هم اندرین بازی ، سازی بزنیم ، شاید کارگر افتاد . ماموت نام که رفت و رو به قلعه موشا می نمود و از سه شیفت کاری ، افزون بر چهار شیفت کار می کرد کار کردنی . تراکتور اعضایش خواب نمی دانستند و دست و پاهایش را ، سکون نمی یارستند . برخاست و جانبی متشابه بر تریبون ماند و خازنان را بخواند و خلعت ها راست کردند چون راست شد نزدیک اعیان ری باز آمد و گفت : پیچ و تاب سماع که داده بودید با خود گفتیم سخت خوش و پسندیده آمد . اعیان شما را که بر شغل اند و تارک دنیا و بی اعتنا به حقوق و امکانات و در میان شما مردی است مردستان که خود باغ ارم است و مطلع و دلسوز خلایق و بسیار لایق و کوشا که از بیم گزند زخم چشم و چشم زخم اغیار فی الحال ناگریزیم ((موشا )) صدایش کنیم . جملگی دعایش کنیم تا این گنج خدمت به عام ما را سزاوار افتد هر چند اهل باقالی و گل های قالی تار افتد اما چه باک پیش می رویم اگر شده کرور کرور زمین را تقسیم و به خانه های مساوی خاکبرداری کنیم تا به گنج و خزانه گوهران دست یابیم و طومار اغیار در هم بپیچیم ، پیچیدنی . (( اکرف )) از دور نظاره می کرد و می خندید که این جوجه بوزینه ، شعبده ها تمهید می کند و چه خیالات می بافد مگر مرده باشیم که گنج خدمت از آستین ما بیرون کنند و در پوستین (( موشا )) بنهند .

((اکرف)) با مشاطه گران شور کرد ، شور کردنی ، ((مامابی خا )) که در اوسنه پیش رئیس انجمن اصلاح مو های ژولیده و تولید کلاه گیس های مدنی و بالکل تربیت امور بدنی ، اعم از ژورنال و انجمن های صنفی و ارتباطات گسترده با زمین و سیارات دیگر اعم از مشتری و ناهید و تیر و اورانوس و رام کردن اژدها بالاس و الماس و غمزه بود ، ((میروسلاو )) را ترغیب کرد جلوی جوجه ماموت قد علم کند ، قد علم کردنی . بازاره مکاره کالک و نقشه و راهبرد های رنگارنگ داغ شد و در کوتاه مدت برهوت بی گنجی تبدیل به باغ گردید و گل و بلبل و پروانه و عاقل و دیوانه دی میان شدند و بی اعتنا به نان شب ، کله سحر تا بوق سگ مطلب و مقاله و تحلیل طبع و نشر کردند تا چشم و گوش جهانیان به این زاویه راست گردید ، گردیدنی . 

ماه ها گذشت و ماهپاره ها از زمین و زمان سبز می گردیدند و بر بام ها می شدند و تاب مستوری نداشتند و لعبتکان هندی و چینی و رومی همه به زبان پارسی فصیح سخن گفتنی . رایزنا جذب سیاحان به وفاق افتاده بود و در طریقت راهزنان نفاق . و همین تفرقه در ظاهر راهزنان دل و دین سبب گشت تا جهان بار دیگر از طریق معمول که به قهقرا می رفت و انتهای ماجرا قدری تنفس چاق کند و از مرداب لیبرال مسلکی که دموکرات ها آنرا انباشته بودند بیرون بخزد ، فوروارد مهاجمی که می گفتند با ماست اما معلوم گردید که بر ماست و آنگونه که بویش می آمد ششلول بند ها هم مدعی (( خزانه گوهران )) شدند این بار به طریقه اولی و بقول مارکز در پاییز پدر سالار از قتل سرهنگ ، همه اش را می خواستند ، خواستنی .

اهالی شوش و خراسان و خزانه و غار و آهنگ و رباط کریم تا سلفچگان ، و بقول پیر خردورز فرزانه،این جمهور مظلوم که اقتدارشان به عالمیان معلوم بوده و هست دچار عارضه تکینا باد شدند . یعنی که ابر و باد و مه و خورشید و فلک با سرایت پدیده مرموز پولوتیک دبوری ها ، در مصرع آشنای خویش و بیت معمور درویش (( کلک )) را هم دیدند به عنوان ناخوانده مهمانی که فی الحال می خواست بر صدر (( خوان )) خلایق نشیند و استراتژی چه بخورید . چه نخورید ، چه گوش بدهید و چه ندهید ، چه ببینید و چه نبینید و در یک کلان به کسی روی آورید و از کسی روی برگردانید را حقنه فرماید ، حقنه فرمودنی ، به گونه ای که این سخن درشت ناک نرم ترین آوا و هوش مردمان تلقی و القاء گردد ، القاء گردیدنی ....

ناصر سیفی